De afgelopen maand was weer een bewogen maand. Er werden (en worden) steeds meer maatregelen getroffen om de tweede golf van het coronavirus zo snel mogelijk af te laten vlakken. Deze maatregelen zorgen wel voor een wat negatiever sentiment in de markt. Ondanks dat blijft de industrie toch redelijk goed doordraaien.
De markt is volop in beweging. De automotive branche en machinebouw leven weer wat op en ook in Duitsland is er weer wat meer bedrijvigheid. Vanuit onze eigen Branche Barometer zien we verder dat de verspaning minder goed doorloopt dan de plaatverwerking, al is het verschil niet dramatisch te noemen. Daarnaast doen OEM’ers en system suppliers het op dit moment beduidend beter dan de jobbers. Een verklaring hiervoor is dat zij minder werk uitbesteden verder in de keten. Daar hebben de jobbers vervolgens last van.
Aan het begin van de coronacrisis was het relatief makkelijk om heel hard af te remmen en de boel nagenoeg stil te leggen. Maar de keten weer op volle kracht krijgen, is een moeilijker en langer traject. Op dit moment baart de houding van de fabrieken en de beschikbaarheid van materialen wel wat zorgen, al is er geen reden tot paniek. Met de huidige ontwikkelingen blijft het een spannende periode, het blijft opletten geblazen.
Verwachtingen per productgroep
De markt van het Flat Carbon Steel zit in een bijzondere situatie. In de eerste maanden na de wereldwijde Covid-uitbraak hebben de fabrieken hun capaciteit sterk afgeschaald om de verhouding tussen vraag en aanbod zo goed als mogelijk op elkaar af te stemmen met als doel prijsverval te voorkomen of in ieder geval zo veel mogelijk te beperken. Na de zomervakantie werden we geconfronteerd met sterk oplopende levertijden en prijsverhogingen door een verbeterde orderintake bij de fabrieken. Daarbij werd min of meer verwacht dat deze verbeterde orderintake van tijdelijke aard zou zijn als gevolg van restock bij zowel handel als ook bij eindverbruikers. De verwachting was dat dit in de loop van Q4 zou afvlakken, maar niets is minder waar. Fabrieken geven inmiddels levertijden af die richting einde Q1-2021 gaan en hebben zelfs beperkingen als het gaat om de toegekende volumes t.o.v. de gevraagde volumes, wat uiteraard gepaard gaat met een nog sterkere prijsontwikkeling. Het heeft er dan ook alle schijn van dat het eerste kwartaal nog in het teken van prijsverhogingen zal staan met een geringe beschikbaarheid van volumes waarbij de prioriteit van de fabrieken zal liggen bij hun voornaamste afzetgebieden, zoals met name de automotive.
De vraag is nu of we in het tweede kwartaal een correctie zullen gaan zien in de wetenschap dat automotive onderhandelingen zullen zijn afgerond en de capaciteiten bij de fabrieken op een hoger niveau zullen liggen. Neem daarbij de onzekerheid m.b.t. de Covid-pandemie en een mogelijke stabilisatie van de vraag, dan lijken de ingrediënten daarvoor aanwezig.
In de aluminiummarkt loopt de LME op, waardoor de prijzen stijgen. Aan de andere kant is de beschikbaarheid aan inkoopzijde een uitdaging vanwege de coronamaatregelen. Dit zorgt voor een lastige situatie in de markt. Aan verkoopzijde zien we dat de bedrijven die de afgelopen jaren hebben geïnvesteerd in innovaties en een andere manier van werken het beter doen dan bedrijven die blijven doen wat ze altijd doen. Daarnaast zien we verminderde vraag uit de bouwsector, maar dat is op zich niet vreemd in de najaarsperiode. We zien daarentegen dat de transportsector weer opleeft en de export in de kantoormeubelenindustrie groeit. Dat laatste zou zo maar eens te maken kunnen hebben met het feit dat er meer thuis gewerkt wordt omwille van corona. Vooralsnog zijn de vooruitzichten in de aluminiummarkt overwegend positief.
De stevige opwaartse beweging van het nikkel, het RVS-schroot alsmede het effect van importbeperkende maatregelen (Safeguard & Anti-dump) beginnen nu echt door te werken in de inkoopprijzen. In eerste instantie werden de prijsverhogingen gedreven door een aantrekkende vraag in Aziatische markten. Hoewel de marktvraag in onze regionen nog steeds hapert volgen de Europese fabrikanten de opwaartse prijstrend en worden daarbij geholpen door de importbeperkende maatregelen op de coil en plaat commodities.
Voor buizen geldt op dit moment dat het proces vanaf grondstof tot aan de buis lang duurt. Buisfabrikanten hebben lang gewacht met het opstarten van de productie, nadat dit aan het begin van de coronacrisis was afgebouwd. Momenteel is beschikbaarheid dus de sleutel. Ons groepsassortiment blijft goed beschikbaar, maar klant specifiek materiaal is op dit ogenblik qua beschikbaarheid lastiger, vanwege korte prijsopties en ver volgeplande walsingen.
Ten opzichte van buis is de ontwikkeling op het gebied van staf atypisch. Zo is het rustig aan inkoopzijde, zijn prijzen redelijk stabiel tot licht stijgend en staan we er ook op het gebied van beschikbaarheid goed voor.